首页 苏厨 书架
设置 书页
A-24A+
默认
第二百六十二章《上欧阳内翰书》
上一页 目录 书签 下一章

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp明润你还小,不当牵涉其,安心读书,准备考试过解,为朝廷效力,才是你的正事儿。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp苏油只好悻悻回家回家,想来想去,还是提起笔来,给欧y修写了一封长信——未能免俗,继堂哥之后,他也来了一篇《上欧y禸 翰书》。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp“禸 翰执事:

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp近闻阙下,台谏有请诛昌期之声,油殊以为非智。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp儒者从丘,丘乃受教于李聃,继崇周之礼统。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp始于存养孝悌之元l,终于化育参赞之德绪;行用于日常,治平于天下,固其盛德矣。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp时移战国,孟轲出焉,亲亲而行仁。曰良知,曰良能,以x为善。崇尧舜之道,翼教民于顺,盖一变也。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp再至荀卿,明王道,分天人,以x为恶。以隆礼尊贤而王,以重法ai民而霸。言导君以仁,齐民以律,盖又一变矣。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp是春秋而下两百年,儒已变也。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp然变皆有因,何哉?以世间固有万世不易之理,天下固无万世不易之人也。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp天见其明,地见其光,君子贵其全。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp故诸经以《易》为首,得无由哉?

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp教之由,或为教化之设。所为敷变,从俗而已。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp昌期之说,以释间儒,盖其可诛之因乎?

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp油请疑之:今有大理一国,八府四郡,其境愈于西夏,而人口倍之。然不为皇宋患者,何也?是其国之俗,崇佛而好儒也。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp则昌期之说,非为杜妄,实有秉之以治一国者。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp效验于前,此油不解其一也。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp宇禸 环视,皇宋所接者:曰辽,曰西夏,曰吐蕃,曰大理,曰安南。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp其间盖有西南蛮,诸羌杂居焉。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp与宋无战史者,唯大理一国而已。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp今置昌期于鼎镬,固易事耳,然使友邦无疑,则至难哉!

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp诛效验有持其人,远不战之邦其心,此油不解之二也。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp甚有议毁灭编者,油再请疑之。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp昌期之说,于大理已成圭臬,纵然毁于宋境,能灭其说乎?

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp其所著述,《西南图志》尤丰,盖百卷有奇,敢曰无用乎?

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp行必无效之事,焚可待用之书,无得而失大,遗笑于外邦。敢问何功可致,何智可称哉?此油不解其也。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp或曰昌期诋周公,盖其可诛之由,油请再疑之。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp王莽篡前,杀己y长二子,以示天下至正。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp平帝病,莽告于天,祈以身代。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp长安西反,莽怀携孺子婴,日夜祷于太庙,作《大诰》。谓必匡汉以还。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp然其后若何?

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp当是时,天下儒者共推莽。请加九锡之书,至近五十万。士庶公卿,皆以为贤。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp油y读史,每以其窃国为恨,而以士庶公卿为愚。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp及待长成,自问当斯时也,何由辩周公之贤,而纠莽之j?

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp此油不解其四也。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp然此h昌期曾为解之——使世无周公,则亦无莽。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp油以为至论,皇宋叚祥,正盈朝野,此无劳周公之时,而不可y莽之世也。祈禸 翰善思之。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp另启:事已动摇圣听,油惧有小人后踵,不以公为忠,但以僭妄非公,h导人主而去公者,窃为禸 翰忧之。

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp祖宗制度,不以字罪人。此深远之虑计,奈何以一昌期而毁之哉?

&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp&a;nbsp油愚,顿首。”

上一页 目录 书签 下一章
首页 书架 足迹